Dag 28 La Virgen del Camino - Villar de Mazarife

Mijn nieuwe schoenen doen het goed, mijn enkels iets minder, dus rustig aan weer een korte etappe met regelmatig een pauze.
Het landschap wordt langzaam weer wat mooier en het was heerlijk wandel weer.
in één van de piepkleine dorpjes stond een stalletje, wat fungeert als bar. Er was van alles te krijgen, zelfs verse jus d' oranje. En geheel donativo, begrijp je toch niet. Of misschien toch?

Dag 27 León - La Virgen del Camino

León is voor mij een prettige en vriendelijk stad. Het is goed om weer verder te gaan alleen om de hoeveelheid tapas die je bij een drankje krijgt. Soms wel 3 bij 1 glaasje. Eigenlijk hief je je uit eten te gaan.
Deze ochtend heb ik een aardig poosje in het internetcafé gezeten om diverse foto's te posten van de vorige dagen. Daarna ben ik na een bezoek aan de basiliek op pad gegaan voor een hele korte etappe. Kijken hoe het gaat met m'n enkel en een beetje voorzichtig ook vanwege de nieuwe schoenen.
De etappe was niet interessant, wat meestal zo is rondom een grote stad. Het weer was lekker, nog steeds wel koud in de schaduw, maar het zonnetje deed goed zijn best, dus mijn jas kon uit en zonnebril op.
De herberg was prima, netjes en schoon. Veel Fransen. Het klopt toch echt, een goedkope herberg met keuken trekt Franse aan. Het is geen vooroordeel. Franse gaan naar de supermarkt en koken zelf. Wat ze over hebben nemen ze mee in de rugzak, zelfs melk. Ik zie alleen Fransen in de bar als daar de sleutel van de herberg opgehaald moet worden.

Dag 26 León

Vanochtend na het ontbijt met de bus een zona comercial gegaan (een soort Alexandrium) gegaan.
Waar ik een shirt en broek heb gekocht, heel licht in gewicht, snel droog is, warm en goed ademt. Dus nu kan ik wat kleding achterlaten wat het gewicht in mijn rugzak verminderd. Daar was ook een brillenwinkel en heb nog een zonnebril gekocht, een hele mooie.
Verder de dag rustig doorgebracht. Uiteindelijk heb ik niet voor niets een dag rust genomen.
Bij de Farmacia Naproxen en Voltarén gekocht. Hopelijk helpt het.
s Avonds ben ik naar de pelgrimsmis gegaan in de Basiliek.
Deze nacht zijn er geen nieuwe pelgrims gekomen.

Dag 25 Mansilla de lad Mulas - León

Mijn linker enkel doet weer behoorlijk zeer. Net als vorig jaar, heel jammer. Ik weet dat rust het beste is en ik vind eigenlijk dat je dan moet blijven waar je bent en dat accepteren. Maar ik had echt geen zin om in Mansilla te blijven en heb besloten met de bus deze etappe van 18,5km naar León met de bus te doen en daar rustig aan te doen, een beetje toerist te zijn.
Om 10:00 stond ik al in de Kathedraal. Daarna heb ik bij een chino een nieuwe zonnebril gekocht en ben aan een privéherberg gegaan voor 2 nachten. Onderweg daar naartoe liep ik langs een schoenenwinkel. Mijn oog viel op naar mijn idee heel geschikte wandelschoenen. Binnen 10 minuten had ik ze gekocht en lagen mijn oude, uitgelubberde en lekke schoenen daar in de prullenbak.
In de herberg was nog niemand. Ik heb gedouched en ben gaan eten bij Rigoletto. Ook (net als gisteren) een echte aanrader voor diegene die hier een keer heen gaat. Super lekker.
Later bleek dat er nog een stel uit het Baskenland in de kamer bij mij sliepen. Ook caminoverslaafden :-)
We hebben tot laat gekletst op bed over allerlei goede plekjes om te slapen en te eten op verschillende caminos.

Dag 24 El Burgo de Ranero - Mansilla de las Mulas

Mooi wandel weer, droog met een lekker zonnetje. Die zon bracht me tot de ontdekking dat ik geen zonnebril meer had. Grr, dat is irritant. De rest van de 13km hield dit mij bezig. Waar kan hij zijn. Eigenlijk had ik maar 1 conclusie en die was dat die in het kluisje moest zijn naast m'n bed. Dus in het dorp na die 13km heb ik het verteld, waarop de herbergier direct is gaan bellen, maar helaas: Niets gevonden. Ik blijf het irritant vinden, maar goed. Het is zoals het is. Dat wordt een nieuwe kopen, waarschijnlijk pas morgen in Leon.
Mansanillas de las Mulas kwam aangenaam over toen ik binnenkwam. Er was leven. Een marktje, veel mensen op staat, barretje en de zon scheen. Ik wilde net op een terrasje gaan zitten om wat te drinken en op internet een beetje te lezen over herbergen, 3 stuks hier. Toen kwam Wil uit Engeland kwam aanlopen met een zak mandarijnen. We hebben samen wat gedronken en we zeiden gedag. Hij ging door en ik ging naar de herberg in delfde straat. Wel zo gemakkelijk.
De groep jongeren bleek daar ook weer te zijn. Toch grappig, ieder heeft zo zijn eigen ritme en maakt zo zijn eigen keuzes hoelang je je etappe maakt en waar je gaat slapen. Maar hun kom ik wel heel vaak tegen. Ik heb het dus ook laten varen of ik dat wel of niet wil en dat voelt prima.
Aan de hospitalero heb ik gevraagd waar je het beste kunt gaan eten, dus waar ze een goed menu del dia hebben. Hij antwoordde direct met La Curiosa. Nou dat was inderdaad zo, ongelofelijk lekker.

Dag 23 Sahagun - El Burgo Ranero

Sahagun was wel een beetje een teleurstelling. Ik weet niet waarom, maar op de één of andere manier had ik me er het wat vsn voorgesteld, maar niets was minder waar. Goed, het was natuurlijk wel een regenachtige dag. 3 herbergen waren dicht, dus ben ik naar de hostal gegaan. Bij de receptie stond de Deense jongen, die ik vanochtend ook aan het ontbijtbuffet had gezien. Hij vertelde niet in herbergen te kunnen slapen vanwege zijn lengte, wat meer dan 2 meter is. We spraken af samen te gaan eten die avond. Ik ging naar de kamer en die bleek een ligbad te hebben. Dat was wel heerlijk een lekker bad na zo'n natte dag. Is toch een stuk beter dan de herberg zonder verwarming, zo het scheen als die open was geweest. Vóór het eten ben ik nog even naar het centrum gelopen. Even het dorp bekijken, maar het was een deprimerende onvriendelijke boel. Terug naar het hostal om hopelijk lekker te gaan eten. Viel ook een beetje tegen. Gelukkig was het wel gezellig te kletsen met Thor. Hij is vegetariër en eet ook geen vis. Dat is behoorlijk lastig hier. Het komt erop neer dat het iedere dag brood met kaas of tortilla is en als warm eten gebakken eieren met patat en soms rode paprika of linzensoep zonder vlees. Hij ging vroeg naar bed, want over 10 dagen gaat z'n vlucht alweer terug.
Ik heb lekker uitgeslapen geslapen en op m'n gemak heerlijk ontbeten (tostada con aceite y tomate), zodat ik pas over 19en weer de regen inging, die tot een uur op 1 aanhield. Daarna werd het lekker.
Ik had gekozen voor de privé herberg, omdat de municipal geen verwarming zou hebben en de nachten zijn dermate koud, dat je dat echt niet wilt. Daar eenmaal binnen bleek het toch wel een beetje mentira te zijn. Er hing een kleine airconditioner er te hangen die ook wat warme lucht kan blazen. Dat wordt een koude nacht, dacht ik. Ik heb 2 dekens op m'n slaapzak gelegd. Will, uit Engeland die ik paar keer eerder was tegengekomen, maar nog niet mee besproken had, bleek ook in deze herberg. We waren aan de praat geraakten ik dacht nog dat we misschien samen zouden gaan eten. Afspreken deden we niet. Ik ging na het douchen en m'n wasje aan de lijn een warme thee drinken in het centrum, nou ja, centrum.. 2 hostals met bar en restaurante. Daar kwam ik Wil en Arie weer tegen. We hebben een wijntje gedronken en zijn daarna samen gaan eten. Uiteraard ook met Peter. Hij komt uit Duitsland en doet dezelfde georganiseerde etappes als Wil en Arie en ze lopen inmiddels samen. We hebben honderd uit zitten kletsen, heel gezellig en ook heel persoonlijk.