Camino Vasco del interterior

Augustus 2012

Deze Camino Vasco del interior is een kleine camino van zo'n 200km lang in het Baskenland en de Rioja  Hij begint in Irun aan de Franse grens en loopt door een een prachtig landschap met mooie dorpen naar Santo Domingo de la Calzado waarmee hij aansluit op de Camino Francés. Er zijn weinig pelgrims op deze route en het eten en drinken staat hier op een het hoogste niveau van het land. Kortom het was op en top genieten!

Dag 1 Irun-Astigarraga

Na een gezellige eerste avond, een volle herberg en om 22.15u naar bed ging ik vanmorgen even na 7en met een gratis ontbijtje van de herberg achter de kiezen op pad.
Het was even zoeken en vragen waar de route begint, want de Camino del Norte begint ook hier en verreweg de meeste mensen lopen die.
Inmiddels kan ik toch wel zeggen dat ik wel wat ervaring heb, maar ik leek wel een beginneling. Ben uitgegleden, waardoor ik onder de modder zat. Na een korte pauze vergat ik mijn bastones en moest een heel stuk terug. En ik liep behoorlijk langzaam. Het zal de warmt wel zijn. Ondanks dat was het een prachtige etappe en het is heerlijk hier weer te zijn.

Dag 2 Astigarraga-Tolosa

Het pension Astigarraga was prima. Er was wel een herberg, maar die was 2km voor het dorp in een hermita met verder helemaal niets om de avond een beetje op te leuken, dus dat ging hem niet worden.

Het was iets minder warm vandaag, maar nog steeds niet mis, daarom weer vroeg vertrokken en dat zal wel zo blijven.

Veel asfalt en industriegebieden, maar ook best wel natuur en de gebouwen gaven wel het voordeel van veel schaduw. Alles bij elkaar een prima dag met als slagroom op de taart een fantastisch menu in een bodega op een industrieterrein 1 km voor de herberg. Weer zo'n verrassing.

Nu maar de herberg opzoeken voor een siësta.

Dag 3-4-5 Tolosa-Beasain-Zegama-Salvatierra

Het lukt nog niet zo erg om het blog dagelijks bij te houden, druk druk druk.

Zoals bijvoorbeeld gisteren. Ondanks dat ik echt vroeg aankwam in Zegama.
In het algemeen zijn de etappes wel mooi, voornamelijk asfalt en steeds minder industrie. Tot vandaag na de berg waar een natuurlijke tunnel San Adrian in zit met een hermita veranderde het landschap geheel en ook het weer. Tot en met de berg veel groen, bergen en de laatste 2 dagen veel vocht in de lucht. Na de berg goud graan, vlak, veel zon en een stuk droger wat wel fijn is voor je zweet. Zoals in Castilie.

Nog wel een avontuur meegemaakt in Tolosa:
De deur van de herberg zou open zijn, maar helaas. Ik was de enige peregrina en wel laat terug, maar goed. Na allerlei vergeefse pogingen zoals bellen, kloppen, klimmen, takken en stenen gooien uiteindelijk een ruitje ingeslagen. Toen werd de hospitalero wakker. Que aventura!

De 2 metalen palen die je ziet op de foto is voor het gescheiden ophalen van huisvuil. De mensen mogen op gezette dagen een soort afval in een zakje aan het haakje met het eigen huisnummer hangen. Hoe ver kan het gaan.

Dag 6 Salvatierra-Estibaliz

Een rustige, vrij korte etappe naar het monsterio van Estibaliz. Eigenlijk was het de bedoeling naar Vitoria zo'n 6 km verderop te gaan, maar daar zijn feesten en alle betaalbare overnachtingsplaatsen zijn bezet.
Toen ik in het Monesterio aankwam was de deur op slot. Na bellen aan de deur en telefoon werd er niet open gedaan. Niemand te zien en te horen. Na een poosje wachten bleken de monniken in de mis te zitten, niet onlogisch op een plek als deze.
Het was al na 7en, dus toch wel een beetje spannend.
De gids beschreef dat er middag- en avondeten aangeboden werd, maar dat bleek niet zo te zijn. Slechts een warme douche, water en een bed. Pelgrim op zijn best. Ook geen andere pelgrims, dan maar vroeg slapen met als gevolg de halve nacht wakker liggen, want gister in Savatierra heb ik lange nacht gemaakt.

In de middag heeft het een paar uurtjes geregend. Gelukkig was ik net in Alegria, een dorp met zeker wel 10 barretjes. Er zat niets anders op daar een tijdje te blijven en te genieten van de overheerlijke pinxtos, pimientos en jamon met wijn. De Rioja is dichtbij.

Nog 3 dagen op deze rustige camino Vasco del interior dan sluit hij aan op de Frances.

Dag 7 Estibaliz-La Puebla de Arganzon

Vanochtend met het ochtendgloren na veel uren slaap het monsterio verlaten. Het belooft een warme dag te worden en ok heb voldoende km voor de boeg.

Het landschap is een beetje hetzelfde gebleven met een bezoek aan Vitoria er tussenin. De stad werd schoongespoten van het geest, maar er liepen nog voldoende feestgangers rond.

Vanavond slaap ik in Castilia y Leon en niet meer in het Baskenland. Morgen in de Rioja.

Uiteindelijk hier in het dorp aangekomen en gedoucht in de wazige herberg even een blanco in de eerste bar. De 3 pergrims die ik vanaf de eerste dag steeds tegenkom, waren er ook. Zij hebben de sleutels dus ik moet ze in de gaten houden. Na een rondleiding van Paco in de kerk drinken we nog even een glaasje.

Dag 8 La puebla de Arganzon-Haro

Gisteravond de dag nog even gezellig afgesloten met het gezamenlijk eten met de 2 Portugezen en 1 Spanjaard.
Keurig om 22.00h gaan slapen. Ik had een kamer met 2 bedden voor me alleen in een niet al te schone herberg.

Vandaag 31 km en het wordt 33 graden. Er zit maar 1 ding op en dat is vroeg vertrekken en dat is 6.30 geworden en flink doorlopen. Het voelt een beetje als naar je werk gaan in Friesland.
Het was een lange etappe, maar echt mooi en af en toe flink klimmen.
Onderweg kwam ik steeds de 3 andere pelgrims tegen.

Na een afdaling van 10% was er ineens een vlakte. Einde van de bergen en ik bang ook van de schaduw.
Inmiddels ben ik aangekomen in de Rioja en de eerste vinos gezien.

Uiteindelijk in Haro na een clara (pils met limonade), water, un blanco en een douche weer helemaal fris (nou ja) om de stad te gaan bekijken. Eerlijk gezegd viel het me een beetje tegen. Haro is de hoofdstad van de wijn met de meeste bodega's, maar ik vond het armoedig en de atmosfeers vond ik niet zo fijn. Wel een overdaad aan heerlijke crianzas en pinchos (inmiddels met ch) Misschien is het het stadsleven. Het dorpsleven past beter bij een pelgrim.

Dag 9 Haro-Santo Domingo de la Calzada

Alweer de laatste dag van deze Camino Vasco del interior. Vanavond zal ik vele pelgrims ontmoeten op de Camino Frances.

De gids verteld me dat de de gemakkelijkste etappe van allemaal is en dat dat is waar.
Ik vraag me echt af hoe het kan dat er zoveel wijn hiervandaan kan komen om de hele wereld te bedienen. De Rioja is klein en bv vandaag heb ik haast geen druivenstronken gezien, hoofdzakelijk graan, suikerbieten en aardappelen.
38 graden zal het worden. Goh wat was ik blij met mij strooihoed.

Het is weer een soort van shock als je ineens zoveel pelgrims ziet en een overvolle herberg hebt. Maar het meest jammere vind ik eigenlijk dat de locale bevolking een overdaad heeft aan de Santiagogangers.
En nu hora de copas met .. , vanmiddag was het een heerlijk menu. Dat is toch zo heerlijk hier, voor 10 euro een 3 gangenmenu incl. wijn.

Dag 10 Santo Domingo de la Calzada-Belorado

Bloed, bloedheet. Zo goed als geen wind en geen schaduw, wel veel peregrinos. Wat een verschil met de dagen hiervoor. Het is ook ineens zo vreemd velen engels te horen speken. Hiervoor 0,0.
Na zo'n 10 km lopen was de grens van de Rioja en Castilla y Leon. Om 1 uur kwam ik bijna dood aan in Belorado. Mijn plan was een menu te nemen en daarna nog 5 km te lopen naar de volgende herberg in een klein dorpje, maar toen ik weer buiten kwam was het echt niet te harden. Dus ben ik toch maar gebleven en heb een keuze gemaakt uit de 4 herbergen. 'S avonds in de tuin van de herberg gezellig gegeten, gedronken, gepraat en gelachen met 4 Spanjaarden, waarna we met z'n allen nog gezelliger gesnurkt hebben.

Ik houd het hierbij voor gezien op deze camino.