Sahagun was wel een beetje een teleurstelling. Ik weet niet waarom, maar op de één of andere manier had ik me er het wat vsn voorgesteld, maar niets was minder waar. Goed, het was natuurlijk wel een regenachtige dag. 3 herbergen waren dicht, dus ben ik naar de hostal gegaan. Bij de receptie stond de Deense jongen, die ik vanochtend ook aan het ontbijtbuffet had gezien. Hij vertelde niet in herbergen te kunnen slapen vanwege zijn lengte, wat meer dan 2 meter is. We spraken af samen te gaan eten die avond. Ik ging naar de kamer en die bleek een ligbad te hebben. Dat was wel heerlijk een lekker bad na zo'n natte dag. Is toch een stuk beter dan de herberg zonder verwarming, zo het scheen als die open was geweest. Vóór het eten ben ik nog even naar het centrum gelopen. Even het dorp bekijken, maar het was een deprimerende onvriendelijke boel. Terug naar het hostal om hopelijk lekker te gaan eten. Viel ook een beetje tegen. Gelukkig was het wel gezellig te kletsen met Thor. Hij is vegetariër en eet ook geen vis. Dat is behoorlijk lastig hier. Het komt erop neer dat het iedere dag brood met kaas of tortilla is en als warm eten gebakken eieren met patat en soms rode paprika of linzensoep zonder vlees. Hij ging vroeg naar bed, want over 10 dagen gaat z'n vlucht alweer terug.
Ik heb lekker uitgeslapen geslapen en op m'n gemak heerlijk ontbeten (tostada con aceite y tomate), zodat ik pas over 19en weer de regen inging, die tot een uur op 1 aanhield. Daarna werd het lekker.
Ik had gekozen voor de privé herberg, omdat de municipal geen verwarming zou hebben en de nachten zijn dermate koud, dat je dat echt niet wilt. Daar eenmaal binnen bleek het toch wel een beetje mentira te zijn. Er hing een kleine airconditioner er te hangen die ook wat warme lucht kan blazen. Dat wordt een koude nacht, dacht ik. Ik heb 2 dekens op m'n slaapzak gelegd. Will, uit Engeland die ik paar keer eerder was tegengekomen, maar nog niet mee besproken had, bleek ook in deze herberg. We waren aan de praat geraakten ik dacht nog dat we misschien samen zouden gaan eten. Afspreken deden we niet. Ik ging na het douchen en m'n wasje aan de lijn een warme thee drinken in het centrum, nou ja, centrum.. 2 hostals met bar en restaurante. Daar kwam ik Wil en Arie weer tegen. We hebben een wijntje gedronken en zijn daarna samen gaan eten. Uiteraard ook met Peter. Hij komt uit Duitsland en doet dezelfde georganiseerde etappes als Wil en Arie en ze lopen inmiddels samen. We hebben honderd uit zitten kletsen, heel gezellig en ook heel persoonlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten