Dag 17 Cardeñuela del Riopico - Rabé de los calzados

Jee, dat viel tegen die regen. Ik stapte buiten uit de donkere herberg om 8:00 uur, nog niet helemaal licht, oh da's waar, de zomertijd is ingegaan. Het regende, jammer. Dus poncho aan. Ik had van Lidia gehoord dat de bar nog niet open was, maar die van de andere herberg waarschijnlijk wel. Ik heb nooit zin om terug te lopen, dus ging ik op pad. De komende 6 km zou er geen bar open zijn. Maar zoals vaker klopt de geschreven of mondelinge informatie niet altijd. Zo ook nu. Nog geen 3km verderop was een goede bar met albergue die nog niet in de gidsen staat. Ze blijken nu een jaar open te zijn. Lekker toch een ontbijtje. Even verderop was de keuze tussen de camino volgen door een,industriegebied of 500m langer een stuk mooier langs de rivier. Ik besloot linksaf te gaan naar de rivier. Na 100m dacht ik: wat doe ik hier! Ik loop hier door weer en wind door de modder te hanteren en ging terug naar het asfalt. Beter in flink tempo 10km over het asfalt dan bijna gelijke afstand door de modder. Van het landschap valt nu ook niet veel te genieten.
Op een gegeven moment was het weer zo bar en boos. Ik was echt aan het vechten tegen de wind en de regen werd ook niet minder. Ik keek naar de overkant van de brede weg van het enorme industriegebied, zag mensen staan bij een bushalte, ik keer om en zag er,bus aankomen. Geen seconde heb ik getwijfeld om heel snel over te steken. De buschauffeur bleek onderweg te zijn naar het centrum van Burgos. Voordat ik het wist stond ik in het centrum van Burgos. Tja, vandaag heb ik dus we paar km gesmokkeld. Es Trampa! Maar goed, het is niet anders.
Ben eigenlijk best snel Burgos doorgelopen. Het is echt een mooie stad. Absoluut de moeite waard. Maar ik ben er 2 geweest en heb nu geen zin in een grote stad. Net na het centrum passeerde ik een best oude man met een paraplui en een stevige pas erin. Ik vroeg hem of hij naar Santiago ging. Nee, zei hij. Hij loopt elke dag 2 uur over de camino Frances. We hadden een leuk gesprek in Spaans, Engels en Duits. Achteraf dacht ik: Hoe zit dat nu: De man kan me niks vertellen over de dorpen rondom Burgos, want daar is hij nooit geweest, maar hij kan wel Engels en Duits spreken. Elke dag loopt hij tot de grens en dan weer naar huis. Porque? Burgos tiene de todo.
We  nemen afscheid. Hij gaat terug naar huis en ik ga het laatst mogelijk drankje nemen voor de laatste 10km en el campo.

Dag 16 Villafranca del Monte - Cardeñuela de Riopico

Brr, vandaag weer zo'n harde, koude wind. Het landschap is ineens heel anders. Het teletubbie landschap is ingeruild voor een soort veluwe.
Ik heb wel gemerkt dat ik de km in ochtend moet maken, 's middags is het toch een stuk lastiger.
In het dorp aangekomen eerst even een drankje in de bar. Toen opzoek naar de beste herberg van het dorp volgens 2 Duitsers vanmorgen, maar die bleek nog gesloten te zijn. Dus weer terug naar de bar voor de sleutel van de gemeente herberg. Die was, klein, oud en heel simpel. Gelukkig was er wel warm water en een radiator. Eten kan in de bar, dan heb je alles wat je nodig hebt, toch?
Lidia en een kerel uit Finland zijn later ook in de herberg aangekomen en we hebben samen gegeten in de bar. Een simpel menu, 1plato sopa castiliana, 2 plato limo met patatas frito. Zo lekker bakt Bram ze niet. lidia en en hebben nog een extra portie patatas besteld. De man ging weer schillen. Dan kan je kiezen uit verschillende toetjes, waar ik meestal geen zin in heb en vraag dan om een koffie met de scheutje anijslikeur. Dit alles met natuurlijk pan y vino voor € 8,- om toch maar een een prijs te noemen. Weer lekker slapen aan roos.

Dag 15 Grañon - Vallafranco del Monte

Na het ontbijt in de herberg, ja ook nog in het donativo onderdak, weer op pad. Vandaag moet echt wel wat km maken, want ik voel me bijna schuldig. Na 29km in een harde en koude wind tegen kwam ik aan in Villafranca del Monte. Een dorp van niks, maar met 2 herbergen in luxe plaatsen, de mooie bar met een heerlijk vuur en een luxe restaurant met een zalig menu. De moeder en dochter uit München en de 3 vrouwen uit Argentinië waren er ook. Na een warme douche en m'n wasje gedaan te hebben, ging ik even uitrusten en daarna een een drankje drinken in de bar vóór het eten. De hongerige pelgrims zaten al ruim voor 19:00 uur te wachten in de hal van het restaurant totdat het startsein gegeven werd. Samen met Lidia uit Barcelona en Anna Paula uit Noord-Italië (zij waren gisteravond ook in Grañon) was het weer een heerlijke avond.
Vóór 22:00 uur lagen we uitgeput in bed tot de volgende ochtend 8:00 uur. Die buitenlucht doet de nachtrust heel goed.

Dag 14 Cirueña - Grañon

Weer een korte etappe vandaag. Dit keer om reden van de goede aanbevelingen hier in de herberg van de kerk.
Het was lekker wandelweer. Om 9:00 uur was ik al in Santa Domingo de la Calzada en bezocht de kerk met de kip en de haan. De fabel van de camino.
De middag heb ik hoofdzakelijk op het terras doorgebracht. Ook grappig. Je ziet er vanalles voorbij komen en ook bekenden.
De herberg was inderdaad een plek om te onthouden. Het waren matrasjes op de grond, maar het was niet vol, dus kon ik er 2 nemen en ik heb prima geslapen. Het avondeten werd klaargemaakt door een amerikaans echtpaar die nu de hospitaleros waren. We hebben met z'n allen gegeten. 11 pelgrims, voornamelijk spanjaarden, een italiaans meisje, een van de amerikanen uit California en ik, la holandesa.
Na het eten was er nog een soort ceremonie met kaarsen die ik niet helemaal begreep, maar dat geeft niet. Ook zou er nog een pelgrimsmis zijn in de kerk, maar die zijn de meesten vergeten en we zijn lekker gaan slapen.

Dag 10 Villamayor de Monjardin - Torros del Rio

Jee, da´s lastig terugdenken als je het niet bijhoud!!
Het houdt behoorlijk op m´m blog bij te houden nu het met deze telefoon niet mogelijk is foto's toe te voegen. Zit nu wel aan een pc, maar die is zo traag, dat dat echt niet opschiet.
 Nou ja, ik probeer het de komende dagen weer bij te werken.

Dag 13 Najera - Cirueña

Dag 12 Logroño - Najera

Dag 11 Torros del Rio - Logroño

Het viel gelukkig mee me de kou vannacht. Na een cortado was ik vóór 8en lekker op pad. Weer zo'n 20km vandaag. Dat vind ik eigenlijk perfect, met in het midden een stop voor een limo en een tapa. Op die manier heb je nog tijd genoeg om te genieten van in dit geval de heerlijkheden van la calle Laurel in Logroño.

Dag 9 Villatuerta - Villamayor de Monjardin

Het was een beetje een toeristische dag vandaag. Een fotootje hier en daar en af en toe een drankje. Ik passeerde ook decathlon en heb daar een poosje rond gelopen en toch maar weer een poncho gekocht. Het was vandaag ook de etappe die langs de bodega's Irache ging. Zij hebben voor de pelgrims een tapkraan met water en één met rode wijn om kracht te geven voor de camino. Die wilde ik natuurlijk zien. Ik kocht wat brood en ham en ging richting de bodega. Daar aangekomen en een slokje uit de tap gedronken te hebben, nodigde het niet echt uit daar m'n broodje met ham te eten, dus liep ik door en heb een stukje verderop een klein picknickje in het gras gehouden.
Villamayor de Monjardin is heel klein, maar heeft een prima herberg en bar. Dat is genoeg. Eén van de Amerikanen zat ook in de bar. Al pratende met de barman, begreep ik dat er een bodega in het dorp is die te bezoeken is. Het was inmiddels 18:00uur, maar goed, waarom niet. Bij de bodega aangekomen, bleek de winkel wel open te zijn, maar niet voor rondleidingen. Ik ging ene menu eten en de Amerikaan ging terug naar de herberg. Na het eten ging ik ook weer naar de herberg, want deze zou al om 21:00 uur sluiten! Er werd nog volop gekookt en gegeten. Met een klein groepje, waaronder 3 leuke Duitse meisje hebben we nog een tijd zitten kletsen en zijn naar bed geslopen.

Dag 8 Puente la Reina - Villatuerta

Het zou vandaag ook weer regenen, maar dat was niet. Het was prima wandelweer. Het landschap is alweer zo anders dan in het begin. De glooiende heuvels die verkleuren door het jaar heen vind ik echt prachtig.
In Puent la Reina ben ik meer dan 20 jaar geleden ook geweest. Daar hoorde ik voor het eerst over de camino, maar kon toen niet geloven dat mensen echt zover gaan lopen. Maar het is echt en nu loop ik er zelf. Een van de dorpjes vandaag herkende ik wel.
De bedoeling was naar Estella te gaan, maar op dr een of andere manier schoot ik niet echt op vandaag en besloot daarom een menu del dia te nemen in het dorp 4km daarvoor en daar naar de herberg te gaan. Wat hierbij ook meespeelde was de gedachte dat het hier waarschijnlijk rustig zou zijn kwa pelgrims en in Estella niet, omdat de gidsen de route zo aangeven en er veel herbergen zijn. Als je in de dorpjes tussen door overnacht ontloop je een beetje de drukte.
En inderdaad, zo was het. Er waren 2 mannen in 1 kamer en ik alleen in de andere. Dat is dan ineens zo lux.
Toen ik in de albergue kwam, liep het spaanse stel (waarvan het meisje zo snurkte afgelopen nacht)tegen het lijf. Zij vertelde mij dat je hier zo goed kunt eten, dat je dat niet kunt overslaan. Hmm, heb ik net een menu op, is er om 19:30 uur het volgende menu. Het is zoals het is. Dat kan ik natuurlijk niet laten gaan. Nog even een avondwandelingetje en ik heb wel weer plek. De beloofde regen kwam toen nog even.
Niets teveel gezegd over het menu. De 2 andere pelgrims kwamen ook. Beiden uit de US. Het schijnt dat na de Spanjaarden de Noord-Amerikanen op de tweede plaats staan in aantal die de camino lopen. Dat heb ik inderdaag gemerkt. Ongelofelijk hoeveel het er zijn.
Ik ben blij gekozen te hebben voor een klein dorp tussen de routes van de gids in.

Dag 7 Pamplona - Puente la Reina

Vandaag was het alleen maar regen regen en nog eens regen. Best jammer. Zeker bij El alto del padron. Pero, es así.
Best apart, de ene dag kom je bijna niemand tegen en de andere dag overal waar je kijkt of een bar binnen stapt zie je pelgrims.
Het eten en drinken in Spanje is een belangrijke reden voor mij om hier te zijn en op zo'n dag als deze nog meer. Vanmiddag genoten van een prima menu del dia en avond copas con tapas. De herberg hier in Puente la Reina was er een die onder aan de lijst staat. Het was heel erg druk en in de kamers boven was geen verwarming. Dus alle natte kleren en schoenen konden niet echt drogen. Als er snurkers zijn, wat eigenlijk altijd wel zo is, zijn dat meestal mannen, maar deze keer niet. Een vrij jong meisje in het bed boven mij heeft geloof ik wel een heel bos omgezaagd. Haar vriend schudde een paar keer aan haar, maat dat mocht niet baten. Nou, de ene dag is goed en de andere wat minder.

Dag 6 Zubiri - Pamplona

Yeah! Eindelijk een internetcafé. Nu kan ik foto´s posten.
Het lopen ging vandaag heel goed. Beetje fris, half zonnetje, vrij vlakke weg en mooie natuur. Dus goede omstandigheden. Het was ruim 20km, pas 4 km vóór Pamplona heb ik wat kunnen eten en drinken. Dat had ik niet verwacht. Onderweg ben ik wel 2 barretjes tegengekomen, maar die waren gesloten. Eigenlijk was het niet erg. Gelukkig had ik vandaag wel water bij me en een rolletje Dextro. Misschien toch wel handig iets meer aan eten en drinken mee te nemen. Het is dan wel de Camino Francés, maar is toch niet zo vol met eetzaakjes dan dat ik gedacht had. Zo zie je maar ;-)
Omdat het lopen goed ging, kon ik vanmiddag al volop genieten van de vinos con pintxons.
Dan lekker in verschillende barretejes en drankje een een pinxto nemen. Een pinxto is een mooie luxe tapa.
De herberg ligt midden in de stad, perfect gedaan. Na de siësta nog even een klein rondje in de stad. Ook liep ik nog even de katehdraal in, waar net een processie ging beginnen. Het is bijna pasen.